Internationale stijl

Internationale stijl: formele principes en ruimtelijke rationaliteit

De internationale stijl verscheen in de jaren 1920 bij de Europese architectonische avant-gardes en verspreidde zich in de decennia daarna wereldwijd. Het is gebaseerd op een eliminatie van ornamenten, een nadruk op structuur en een industriële productielogica. Meubels in deze categorie zijn ontworpen uit herhaalbare modules met eenvoudige geometrische vormen. De algemene nadruk ligt op standaardisatie en functionaliteit. Dit wordt weerspiegeld in rechte lijnen, orthogonale vlakken en objecten die vaak zelfdragend zijn en vrij in verschillende gebouwde contexten kunnen worden ingepast.

Gebruikte materialen en oppervlaktebehandeling

Meubilair in de Internationale Stijl maakt voornamelijk gebruik van materialen afkomstig uit de industrie: verchroomd staal, aluminium, meerlagig hout, gespannen leer, helder of gezandstraald glas. De structuren zijn vaak zichtbaar, de lasnaden zichtbaar, de bevestigingsmiddelen leesbaar. De oppervlaktebehandeling is eerder gericht op leesbaarheid dan op decoratieve afwerking: matte vernis, blanke lak, geen lijstwerk. De materiaalbenadering impliceert een directe lezing van het object, zonder interne hiërarchie tussen functie en vorm.

Agency en compatibiliteit met hedendaagse interieurs

De International Style stelt een visuele organisatiemethode voor die gebaseerd is op uitlijning, herhaling en het raster. Dit zorgt voor een grote flexibiliteit in de lay-out: de meubels zijn niet afhankelijk van een vast decor en kunnen verplaatst of opnieuw samengesteld worden zonder de algemene balans te veranderen. Dit meubilair is bijzonder geschikt voor open ruimten, waar het het gebruik structureert door middel van eenvoudige, niet-decoratieve visuele signalen. Het kan ook worden gebruikt in meer gemengde omgevingen, zolang er een duidelijke hiërarchie is en de verspreiding van materialen beperkt blijft. Natuurlijke of diffuse verlichting volstaat om de lijnen en volumes te versterken.

De Internationale Stijl is gebaseerd op een coherente functionele en formele logica, die het mogelijk maakt om interieurs te ontwerpen die leesbaar, schaalbaar en zonder grafische overdaad zijn. De voorkeur gaat uit naar ruimtelijke continuïteit door middel van stabiele objecten, waarvan wordt gedacht dat ze lang meegaan zonder te verwijzen naar een lokale of tijdelijke stijl.