Originele salontafels

Wat is een originele salontafel?

Een originele salontafel is niet beperkt tot een standaardformaat of -materiaal. Hij onderscheidt zich door een opzettelijke variatie in de samenstellende elementen van het meubel: asymmetrische vormen, poten die niet in het midden staan, contrasterende materialen of onverwachte montageprincipes. Deze bijzonderheid is niet decoratief maar structureel. Het verandert de perceptie van de woonkamer en dwingt ons opnieuw na te denken over de relatie tussen meubilair en ruimte.

Deze typologie is niet gebaseerd op de toevoeging van een motief of kleur, maar op een verschuiving in de ontwerpconventies. De tafel kan een niet-orthogonale geometrie hebben, een blad met meerdere niveaus of een onderstel dat losstaat van het zichtbare onderstel. Het doel is om de ondersteunende functie te behouden en tegelijkertijd een discontinuïteit in het ruimtelijk ritme te introduceren. Het kan worden gebruikt om een te repetitieve lijn te breken, om een leesbaar centrum te herstellen in een te neutrale omgeving of om een opzettelijk gefragmenteerde compositie te stabiliseren.

Vormen, formaten en lay-out

Originele salontafels passen niet altijd in de gebruikelijke formaten (rond, vierkant, rechthoekig). Sommige hebben onregelmatige, gefragmenteerde of veranderende contouren. Andere combineren verschillende hoogtes in dezelfde structuur en veranderen van gebruik afhankelijk van hoe ze in de kamer staan. Dit type tafel fungeert vaak als een centraal stuk, maar kan ook een modulaire compositie begeleiden, zoals een duo complementaire tafels.

Compacte formaten maken vrijer gebruik mogelijk, zelfs in kleine woonkamers, zolang de directe omgeving voldoende duidelijk is. In een open ruimte fungeert een originele salontafel als een visueel herkenningspunt: hij herstelt de hiërarchie zonder een starre as op te leggen. De lay-out is gebaseerd op een duidelijk begrip van de stromen rond het meubelstuk, met minimale tussenruimten om elk gevoel van blokkering te voorkomen.

De tafel kan ook functioneren als een imposanter volume als hij alleen in de zithoek staat. In dat geval fungeert hij als een anker, vergelijkbaar met een sculptuur of een architecturaal element. De vorm kan verborgen opbergruimte, functionele uitsparingen of hellende vlakken bevatten die objecten op natuurlijke wijze oriënteren.

Materialen en contrasterende effecten

De originele salontafel is vaak gebaseerd op combinaties van contrasterende materialen. Hout en glas, metaal en steen, beton en textiel: hier is contrast een hefboom voor het verschuiven van het totale effect. Afwerkingen kunnen ook variëren binnen hetzelfde meubel, met een ruw blad gecombineerd met een glad onderstel, of een stevig onderstel met daarop een visueel licht blad.

Sommige modellen spelen met transparantie, andere met dichtheid. De materiaalkeuze beantwoordt niet aan een logica van uniformiteit, maar van gecontroleerde onbalans. Een gefragmenteerd oppervlak, een zichtbare voeg of een massief volume dat uit de lijn van de centrale as is geplaatst, dragen allemaal bij aan dit effect. Ze kunnen nog steeds worden gebruikt, maar vereisen vaak een aanpassing van het gebaar of de houding.

Deze objecten worden vaak in een sobere omgeving geplaatst om de algemene leesbaarheid te behouden. Ze kunnen ook in een druk interieur passen als ze door hun vorm of materiaal visuele ademruimte introduceren.

Een originele salontafel kan het visuele ritme van een woonkamer veranderen zonder de structuur te veranderen. Het is gebaseerd op een zorgvuldige lezing van ruimte, gebruik en mogelijke breekpunten.

Een originele salontafel kan het visuele ritme van een woonkamer veranderen zonder de structuur te veranderen